دو تا شعر

سلام 

اول دوست دارم شعری رو که پرستو خانم لطف کردند و تو وبلاگشون نوشتند رو اینجا کپی پیست کنم و تشکر کنم از ایشون. با اجازه پرستو خانم.

جام دریا از شراب بوسه خورشید لبریز است،

جنگل شب تا سحر تن شسته در باران،

خیال انگیز !

ما، به قدر جام چشمان خود، از افسون این خمخانه سر مستیم

در من این احساس :

مهر می ورزیم،

پس هستیم ! 

فریدون مشیری زیبا سروده... مگه نه؟ 

دوم میخوام اس ام اسی که دوستم داده بود رو براتون بنویسم . یه کم سیاسیه اما ... 

کی بود ؟ کی بود؟ من که نبودم که... از سیاست متنفرم.

به کورش چه خواهیم گفت 

                                    اگر سر بر آرد ز خاک  

اگر باز پرسد ز ما 

                                    چه شد دین زرتشت پاک 

چه شد ملک ایران زمین 

                                    کجایند مردان این سرزمین 

چرا حال ایران زمین نا خوش است 

                                    چرا دشمنش این چنین سر کش است 

چرا ملک تاراج میشود   

                                     جوانمرد محتاج میشود 

بگو کیست این ناپاک مرد  

                                     که بر تخت من اینچنین تکیه کرد