وجدان!؟ دم در گلخونه؟!!!

سلام و درود  

دیروز بعد از ظهر بود که از بهر آمادگی برای امتحان باغبانی(به قول با کلاس ها ری ویوو) رفتیم گلخونه بخش باغبانی. یه چرخی زدیم و رفقا طبق معمول پس از رعایت اصول ایمنی ( مسئول گلخونه نبینتمون)شروع کردند به برداشت قلمه های دلخواه و جاسازی در کیف هاشون. 

راستش از یکی از گل ها خیلی خوشم اومد. خیلی ناز بود. چند دقیقه قبلش یارو مهندسه گفته بود که به گل ها دست نزنید. هر کاری کردم نتونستم خودم رو راضی کنم که قلمه بردارم. 

خلاصه اومدیم بیرون ولی دلم تو گلخونه گیر بود... برگشتم و وجدانم رو راضی کردم که بچینم... سخت بود اما گله خوشگل تر و خواستنی تر بود. یه جونوری هم تو وجودم بود که هی میگفت این یه گله و تو هم یه باغبون و دزدیدن گل اشکالی نداره. خلاصه دست به این عمل ناشایست زدم و چیدم و داشتم جون میکندم و میومدم بیرون که یه دفه یه وجدان بزرگ جلوی در گلخونه ظاهر شد... 

فرزاد خان بود... یه نگاهی کرد و گفت حسین دزدی؟؟؟؟؟؟؟؟ 

شروع کردم به موس موس که فرزاد به جون تو دلم راضی نبود اما خیلی خوشگله... 

فرت ایستاد تو روی ما و گفت نه... دزدیه... نباید برداری... منم که منتظر یه تحریک خارجی بودم یه دفه دیدم وجدان درونیه هم زورش به خوشگلی گله چربید و فوری گفتم آره راست میگی من اجازه ندارم که بچینم... و خودم آتیشم تند تر شد.

دست از پا دراز تر برگشتم و اون دو تا قلمه رو یه گوشه چپوندم تو خاک و به امید اینکه همون جا به زندگیشون ادامه بدند وداع کردم و زدیم بیرون...  

هنوز یه ریزه امیدی داشتم...رفتم سرم رو کج کردم و به مسئول گلخونه گفتم میشه چند تا قلمه بردارم؟ گفت نه...شما که برداری بقیه هم میخواند بردارند... بعد از امتحانات بیا شاید بهت قلمه بدم...منم با یک وجدان خفه خون گرفته اومدم بیرون.

یه دفه دیدم اقا فرزاد لای کیف پولش رو باز کرد چند تایی از همون قلمه ها نشونم داد و هری زد زیر خنده... 

گفتم آخه بچه پرووو واسه من دزدیه اما برای تو کار علمی؟ 

در اومده میگه ببین تو ذاتت پاکه نباید دزدی کنی... منم که میبرم میخوام براشون تکثیر کنم و برگردونم... 

بی وجدان هر جلسه که رفتیم گلخونه چند تایی قلمه با خودش آورده و اتاقشون رو آباد کرده... 

هر سری هم میگه مهم نیت منه... 

آخه شما یه چیزی بگید... 

من دل ندارم؟      احساس ندارم؟      من نباید بتونم چهار تا قلمه بدزدم؟ 

من بدبخت باید از دار دنیا یه وجدان داشته باشم که نشه دو دقیقه خفش کرد؟ 

اصلا به نظر شما برداشتن یه قلمه کوچیک برای یه باغبون دزدی حساب میشه؟  

چرا امکانات نیست که من استعداد هام رو شکوفا کنم؟ 

چرا؟ واقعا استاد چرا؟ 

چرا پشت پنجره اتاق ما پر شده و دیگه جا نداره که من کاکتوس بخرم و بچینم اونجا و حال کنم؟ 

چرا هم اتاقی های من خرما و آلوچه و... میخورند و هستش رو میندازن پای گلدون های من؟ 

چرا بقیه میتونند نیت کنند اما من نه؟  

چرا من استعداد دزدی ندارم؟  

چرا من بعد از عمری که واسه اولین بار وجدانم رو خفه کردم یه وجدان گنده تر و انسان نما پرید جلوی من؟ 

چرا دم خر درازه؟